Vandaag kreeg ik het bericht van mijn broertje dat onze laatst levende tante gestorven was.
Altijd als een elder in onze familie overlijdt heb ik spijt dat ik hem of haar niet vaker bezocht heb en heb gevraagd naar alle familie anecdotes die ik nog niet ken.
Op de foto zijn we bij haar op bezoek, uitgenodigd door mijn nichtjes en hun mannen. Ik zag voor het eerst mijn achternichtjes en -neven en hun vaders. Ik sprak met mijn tante Sophie over de dingen die ik met haar beleefd had, van kleuter tot en met puber. het was warm en vertrouwd en ik nam me vast voor haar nogmaals alleen te bezoeken ... maar helaas ik ben te laat.
Desondanks ben ik blij met die laatste keer. Bij gebrek aan een gesprek met haar heb ik haar gegoogled... dat is tenminste wat. Eerst Nico Frijda ( Ja Nellie was zijn vrouw), een professor psychologie die baanbrekend werk heeft verricht in het onderzoek naar de structuur van emoties. Tante Sophie was een van zijn favoriete studentes.
Een vlijmscherp verstand had ze, een gulle lach en een goed gevoel voor humor en zo nu en dan een tikje hautain. Sophie Meilof Oonk deed later zelf interessant onderzoek naar de authoritaire persoonlijkheidsstructuur en ik vond haar al zoekend genoemd in een dagboek van Joke Kool-Smit in verband met repressieve tolerantie. Hier een bookmark voor de geïnteresseerde lezertjes..
Posts
